devorticulum

devorticulum
dēvertĭcŭlum (many MSS. and some edd. dīvert-, old form dēvort- ), i, n. [deverto].
I.
A by-road, by-path, side-way.
A.
Prop.:

quae deverticula flexionesque quaesivisti?

Cic. Pis. 22, 53; Ter. Eun. 4, 2, 7; Curt. 3, 13, 9; Suet. Ner. 48; Plin. 31, 3, 25, § 42; Front. Aquaed. 5:

fluminis,

a branch, Dig. 41, 3, 45; 44, 3, 7.—
B.
Trop., a deviation, digression:

legentibus velut deverticula amoena quaerere,

Liv. 9, 17; cf. Quint. 10, 1, 29; 9, 2, 79: aquarum calidarum, i. e. a mode of cure (deviating from the simple one) by the use of warm water, Plin. 29, 1, 8, § 23:

significationis,

derivation, Gell. 4, 9 in lemm.:

a deverticulo repetatur fabula,

from the digression, Juv. 15, 72:

per varia sectarum deverticula,

byways of doctrine, Arn. 2, 13.—
II.
A place for travellers to put up; an inn, a lodging.
A.
Prop.:

cum gladii abditi ex omnibus locis deverticuli protraherentur,

Liv. 1, 51 fin.; also, a resort for low characters:

lupanaria et deverticula,

Tac. A. 13, 27.—
B.
Trop., a refuge, retreat, lurking-place, Plaut. Capt. 3, 3, 8; Cic. Part. 39, 136; id. Rosc. Com. 17, 51; Quint. 12, 3, 11; Plin. 10, 50, 71, § 140.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”